استفاده از آنالیز عاملی ومدل سازی در بررسی آگاهی،نگرش و عملکرد عابرین پیاده شهر کاشان در مورد مقررات راهنمائی و رانندگی در سال ۱۳۸۶

چکیده : مقدمه: ایران از نظر سوانح و حوادث ترافیکی به عنوان یکی از کشورهایی که دارای بیشترین موارد تصادف و مرگ و میر ناشی از آن است معرفی شده به طوری که میزان بروز این نوع سوانح (30 در ده هزار نفر ) از میزانهای منطقه ای و جهانی بالاتر است. و5/13% از عمر از دست رفته در ایران، در نتیجه حوادث ترافیکی است از آنجا که عابرین پیاده یکی از گروه های در معرض خطر حوادث ترافیکی هستند این مطالعه به منظور تعیین میزان آگاهی ، نگرش و عملکرد آنها در مورد قوانین راهنمایی و رانندگی صورت گرفت . موادوروش ها: مطالعه حاضر بصورت مقطعی انجام شد. جامعه هدف عابرین پیاده شهر کاشان بودند. حجم نمونه مورد نیاز 398 نفر تعیین گردید و به روش نمونه‎گیری غیراحتمالی آسان از چهل نقطه در خیابانها افراد انتخاب ومورد بررسی قرار گرفتند. علاوه بر تعیین میزان آگاهی ، نگرش و عملکرد افراد برای تعیین ارتباط متغیرهای کیفی از آزمون کای دو و در صورت لزوم از شاخص or و حدود اطمینان آن استفاده شد. reliability سؤالات در هر حیطه با استفاده از شاخص آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت . constract validity سؤالات در هر حیطه با استفاده روش principal components analysis محاسبه گردید. یافته ها : در مجموع 398 عابر مورد بررسی قرار گرفت. به ترتیب 0/54%، 3/61% و 2/32% از افراد مورد بررسی دارای آگاهی، نگرش و عملکرد مناسب در زمینه مقررات راهنمائی و رانندگی بوده اند. این مطالعه نشان داد که آگاهی و نگرش عابرین مورد بررسی در مورد مقررات راهنمائی و رانندگی با یکدیگر دارای ارتباط معنی دارآماری بوده اند. اما عملکرد عابرین در این زمینه با نگرش و آگاهی آنها از نظر آماری فاقد ارتباط معنی دار آماری بوده است . نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد در مجموع عملکرد عابرین در شهر کاشان در زمینه رعایت مقررات راهنمائی و رانندگی ضعیف است. با توجه به اهمیت نقش عوامل انسانی در وقوع سوانح و حوادث ترافیکی بهترین روش جهت کاهش وقوع این گونه حوادث به کارگیری برنامه های پیشگیرانه و آموزشی است. با استفاده از نتایج چنین تحقیقاتی میتوان به نحو بهتر و هدفمند تری چنین برنامه هائی را طراحی و اجرا نمود و در نهایت نگرش، رفتار و شیوه های زندگی مردم را در زمینه ترافیک ارتقاء داد.